Als er veel kalk in het water zit heet dit hard water. Deze kalkdeeltjes zijn erg klein en onzichtbaar voor het blote oog. Bij het verwarmen en opdrogen van hard water slaat calcium- en magnesiumcarbonaat (kalkaanslag) neer op oppervlakten en wordt het zichtbaar.
Door ontoereikende stroomsnelheden, hoge temperaturen, ongunstige turbulenties, hoge hardheidsgraden of sterke vervuiling kunnen afzettingen optreden die het goede functioneren van bijvoorbeeld koelings- en verhittingselementen, boilers, doseerpompen, afsluiters, sensoren en vernevelaars beïnvloeden. Kalk uit spoel- en waswater hecht zich op emaille, tegels, glas, chroom, rvs en keramische ondergronden.
Kalkaanslag isoleert waardoor er steeds meer energie nodig is en apparatuur overbelast raakt. Samen met ijzerneerslag vormt kalk een uiterst lastig te verwijderen vervuiling. Zware kalkafzetting op sanitair is een voedingsbodem voor bacteriën.
Het verwijderen van kalkaanslag heeft een esthetisch doel. Kalkafzettingen maken oppervlakken dof en lelijk. Zware kalk- en roestafzetting op sanitair geeft een verpauperde indruk.
Apparatuur met kalkaanslag geeft veel minder rendement. Kalkafzetting kan de levensduur van drastisch verkorten. Het wegpoetsen van kalkaanslag is tijdrovend, duur en slecht voor het milieu. Ontkalken voorkomt dure reparaties.
Kalkaanslag komt voornamelijk voor op plekken waar regelmatig water stroomt. Het is ruw en vormt een poreus oppervlak waar snel een biofilm van bacteriën en schimmels ontstaat. Kalkaanslag heeft dus ook een grote invloed op hygiëne.
Conventionele toiletreinigers bestaan uit agressieve zuren, die bij herhaald gebruik schade opleveren voor mens en materiaal. Veilige alternatieven zijn bio ontkalkers zoals melkzuur en citroenzuur.
Er zijn leidingen uit RVS (inox), lood, koper en gegalvaniseerde leidingen: u kunt schade aanrichten bij een foute werkwijze.
En blijf op de hoogte van alles op het gebied van reiniging en ecologie!
